23 Ağustos 2025
Avrupa’da emlak vergileri ülkelere göre keskin farklılıklar gösteriyor. İngiltere ve Fransa, hem GSYH’ye oran hem de toplam vergi gelirlerindeki pay açısından başı çekerken; Orta ve Doğu Avrupa’da oranlar görece düşük seyrediyor. Akdeniz kuşağında ise tablo daha karmaşık: İtalya, İspanya, Portekiz ve Yunanistan gibi ülkelerde paylar yüksek; Malta ve Türkiye’de de emlak vergisinin bütçe içindeki rolü konut piyasasıyla birlikte daha görünür hale geliyor.
GSYH’ye oran: Zirvede Fransa ve Birleşik Krallık
- 2023 itibarıyla Fransa’da emlak vergisinin GSYH’ye oranı yüzde 3,7 ile Avrupa’nın en yükseği. OECD verileri de Birleşik Krallık’ın benzer bir bantta olduğunu gösteriyor.
- Belçika yüzde 3,2 ile üst sıralarda. İspanya yüzde 2,5, Yunanistan yüzde 2,7 ile dikkat çekiyor.
- Almanya, büyük ekonomiler arasında yüzde 1 ile alt bantta kalırken İtalya yüzde 2,1 seviyesinde.
- Kuzeybatı Avrupa genelde yüksek oranlarla öne çıkarken, Baltıklar ve Doğu Avrupa’da oranlar düşük. Güney Avrupa’da ise daha çok orta-yüksek bant görülüyor. Malta ve Türkiye’nin de içinde bulunduğu Akdeniz havzasında konut piyasasındaki dinamizm, emlak vergisinin ekonomik görünümdeki etkisini artırıyor.
Toplanan tutar: İngiltere ve Fransa açık ara önde
- 2023’te emlak vergisi gelirinde Birleşik Krallık 115 milyar avro ile ilk sırada; Fransa 104,5 milyar avro ile ikinci.
- İtalya 45,3 milyar avro, Almanya 41,4 milyar avro, İspanya 36,8 milyar avro ile devam ediyor.
- AB genelinde emlak vergisi gelirleri 318,8 milyar avroya ulaşıyor. Belçika (18,8 milyar), İsviçre (17,9 milyar), Hollanda (14,4 milyar) ve Polonya (10,7 milyar) 10 milyar avro eşiğini aşan ülkeler arasında.
Bu fotoğrafta Malta ve Türkiye, ölçekleri ve konut piyasalarının yapısı nedeniyle farklı kulvarlarda ilerliyor. Malta’da konut piyasasında dış talebin ağırlığı, gelirlerin dalgalanmasında etkili olurken; Türkiye’de emlak vergisinin özellikle yerel yönetim finansmanı ve konut döngüsüyle olan bağı öne çıkıyor.
Toplam vergi gelirindeki pay: Fransa lider
- 2023’te AB ortalaması yüzde 4,7. Fransa’da emlak vergisinin toplam vergi gelirlerindeki payı yüzde 8,4 ile ilk sırada.
- Belçika yüzde 7,4; Yunanistan yüzde 7; İspanya yüzde 6,7; Portekiz yüzde 5,9; Lüksemburg yüzde 5,7; İtalya ve Danimarka yüzde 5,1 seviyesinde.
- Almanya’da pay yüzde 2,5. Malta ve Türkiye’de ise konut ve arsa piyasasındaki hareketlilik, emlak vergisinin bütçe içindeki ağırlığını dönemsel olarak değiştirebiliyor.
Devir vergileri ve damga: Satış hacmiyle birlikte oynak
- Taşınmaz devir vergileri/GDP oranı 2023’te İtalya’da yüzde 1; Belçika, Portekiz ve İspanya’da yüzde 0,8.
- Fransa yüzde 0,7; Birleşik Krallık yüzde 0,6; Almanya yüzde 0,3 seviyesinde.
- Satış ve damga vergilerini içeren bu kalem, piyasalardaki işlem hacmine duyarlı olduğu için Malta ve Türkiye gibi konut satışlarının dönemsel hızlandığı pazarlarda bütçe gelirlerinde dalgalanma yaratabiliyor.
Politika tartışması ısınıyor: İspanya’nın önerisi örnek oldu
- İspanya’nın AB dışı alıcılara konut alımında yüzde 100 vergi çıkışı, Avrupa genelinde emlak vergilerinin amaç, kapsam ve etkinliğini yeniden gündeme taşıdı.
- Avrupa Parlamentosu’ndaki değerlendirmelerde, tek başına vergiyle konut erişilebilirliği sorununun çözülemeyeceği; verginin konut arzı ve planlama politikalarıyla eşgüdüm içinde tasarlanması gerektiği vurgulandı.
- OECD de iyi tasarlanmış emlak vergilerinin hem gelir potansiyelini artırabileceğini hem de konut fiyatlarındaki yukarı yönlü baskıyı sınırlayabileceğini belirtiyor.
Sonuç: Malta ve Türkiye’de emlak vergisinin ekonomik ve sosyal hedeflerle uyumlu, öngörülebilir ve konut arz politikalarıyla koordineli bir çerçevede ele alınması, erişilebilirlik ile mali istikrar arasında denge kurmanın anahtarı olarak öne çıkıyor.
Kaynak: Euronews Business – “Property tax across Europe: Which countries collect the most, and what’s their share of total tax?” (19.08.2025).
