Fenerbahçe sonunda Tedesco’nun elinde yükselişe geçti. 4-0 gibi net bir galibiyet, sadece tabelaya değil; takımın özgüvenine, moraline, yarıştaki enerjisine de yazıldı. Ama şunu da söyleyeyim: Artık hocanın yakasını bırakın! Her maç “son maç” havası, her hafta “ya tutarsa” baskısı… Bu ülkede son yıllarda Tedesco kadar diken üstünde yaşayan bir teknik adam varsa, o da Tudor’du.
Stuttgart galibiyetinden sonra Gaziantep karşısında da aynı tempoyu sürdürmek kolay iş değil. Fenerbahçe bu maçta istatistikleriyle, temposuyla, topu ne kadar hızlı geri kazandığıyla resmen rakibini ezdi. Bu da bize Tedesco’nun kondisyon ve antrenman metodlarının etkisini net biçimde gösteriyor.
Ben en başından beri söylüyorum: “Bu hocayı beğeniyorum, kadroyu beğenmiyorum.” Çünkü Tedesco geldiğinden beri adım adım inşa etti bu takımı. Önce kötü sonuçlar, düşük istatistikler… Sonra skoru almayı öğrendi. Şimdi hem oyunu hem sonucu birlikte götürüyor. Bu bir tesadüf değil, bir çalışma ürünüdür. Tedesco, Mourinho’dan kalan disiplinsiz, dağınık ve bireysel oynamaya alışmış bir takımı devraldı.
Bu kolay iş değil. Zamanla o enkazı süpürdü, takımın kimyasını yeniden kurdu. Ama ülkemizde sabır olmadığı için, kimse “zaman” kavramını anlamıyor. Taraftar da medya da “bir dokunuşla mucize” bekliyor. Öyle dünya yok.
Hoca denedi, yanıldı, yeniden denedi. Birini oynattı, diğerini kesti. Doğruyu aradı. Ve sonunda bulmaya başladı. Bu da zaten bir teknik direktörün işidir.
Bugün bakıyoruz: Mourinho döneminde disiplinsizliğiyle gündem olan Talisca, şimdi oyuna damga vuruyor. Asensio, İsmail, Semedo, Skriniar… Hepsi mevcut performanslarının da üstüne çıktı. Bu bir teknik adam dokunuşudur.
Ama Nene ve Kerem konusunda hocanın yapabileceği çok fazla bir şey yok. Kerem zaten kariyeri boyunca hep böyleydi: 1-2 maç parlar, sonra 3-4 maç kaybolur. Nene ise tamamen sistem dışı. Ne enerji koyuyor, ne katkı veriyor. O yüzden onun yavaş yavaş rotasyon dışında kalması da an meselesi.
Fenerbahçe uzun zamandır kendi hatalarıyla şampiyonluk yarışından kopuyordu. Şimdi o hataları minimuma indirdi. Bu saatten sonra Fenerbahçe artık hata oranı düşecektir ; tam tersine, Galatasaray’ın hatası için pusuda bekleyecek.
Tedesco’nun takımı artık sadece oynayan değil, düşünen bir takım. Ve bu dönüşümün mimarı da sadece hocadır. O yüzden bu galibiyet bir “övme yazısı” değil, bir “teslimiyet yazısı”dır:
Artık Tedesco’nun Fenerbahçe’si, gerçekten geliyor.