Volkan Demirel futbolculuk kariyerinde Galatasaray’ın başına nasıl bela olduysa, hocalık kariyerinde de aynı çizgide ilerliyor.Bu sefer puan alamasa da ucundan döndü, ecel terleri döktürdü. Adamın Galatasaray’a karşı özel bir motivasyonu olduğu artık tescillendi. Buna rağmen Galatasaray oyun olarak yüksek tempolu, güçlü bir performans ortaya koydu ama skor tabelası yine “idare eder” seviyesinde kaldı. Bu takım pozisyona giriyor ama fişi çekmekte halâ sorunlu. Yine de Icardi oyuna girdikten sonra “eski Icardi”den o tatlı enstanteneleri izlettirdi; kalite bir dokunuşla bile belli oluyor.
Önce şu “eksik kadro” geyiklerini bir kenara koyalım. Bu tamamen tevatür. Gençlerbirliği kadro gücü açısından ligin en zayıf ikinci takımı. En eksik Galatasaray bile bu seviyenin fersah fersah üstünde. O yüzden kimse mağduriyet hikayesi yazmasın. Buna rağmen Kazımcan Karataş’ın Jakobs arkasında güven veren bir yedek profili çizmesi önemli bir artıydı. Zaten bu çocuk gelecek vaat eden bir sol bekti; kendini hazır tutmuş, belli. Bu Galatasaray adına güzel bir haber.
Barış Alper ise üzerindeki ölü toprağını silkeledi, taraftarla arasındaki buzları eritmeye başladı. Daha doğrusu “ben buradayım” sinyalini verdi. Yalnız Okan Buruk’un Yusuf Demir’den hâlâ ne beklediğini gerçekten anlamıyorum. Potansiyel? Tamam. Ama potansiyel sonsuza kadar sürmez. Sahaya koyduğu enerji, akıl ve aidiyet tartışmalı. Bu ısrarın bir izahı olmalı.
Gelelim Volkan Demirel’e… Hocalık başlangıcı iyiydi, bazı dokunuşları beğeniyordum ama dengesizlikleri de çok belirgin. Şu an çizdiği profil bana Anadolu’da çalışan Sergen Yalçın profilini hatırlatıyor. Bir gün çok iyi işler, ertesi gün ne yaptığı anlaşılmaz. Buna rağmen Galatasaray deplasmanında 1.66 xG çıkarmak ciddi iştir. Gençlerbirliği için harika bir istatistik. Bu takımın sonunda buralarda gezmesinin tek nedeni kadro kalitesi.
Ve tabii ki maçın en çok konuşulan konusu yine hakemler oldu. Herkes kendi penceresinden, kendi renkli camından bakmaya devam ediyor. Thalisson’un ikinci sarısı yanlış, evet… Ama Sallai ve Barış’a yapılan fauller de net kırmızı. Tartışacak bir şey yok. Maç 3-2 iken Onyekuru’nun pozisyonu da ofsayt değil. Sallai’nin kırmızısı desen zaten VAR’a falan gerek olmayan türden. Galatasaray “hakemler bizi doğradı” diyor, rakipler “hakem Galatasaray’ı koruyor” diyor. Hayır kardeşim, hayır. Bu hakemler kimseyi korumuyor. Ne Galatasaray’ı ne Fenerbahçe’yi… Berbatlar. Dengesizler. Tutarsızlar.
Teraziye koy; üç aşağı beş yukarı eşit çıkar. Sapmaları düşük ama kaliteleri yerlerde.
